Wywiad logopedyczny – wzór

Jakie pytania może zawierać wywiad logopedyczny?

Przykładowy wywiad logopedyczny bywa dla rodziców zaskakujący, ponieważ opiekunowie nie wiążą niektórych objawów i czynników z rozwojem mowy u dziecka. Najczęściej pytania zawarte w takim wywiadzie sięgają natomiast nawet do okresu poprzedzającego ciążę i poród. Mogą dotyczyć między innymi prowadzonego trybu życia, czynników stresogennych, przyjmowanych leków i tak dalej.

Z reguły wywiad logopedyczny dotyczy także:

• przebiegu porodu, np. czy był o czasie, 
• okresu połogu, np. jak wyglądało karmienie,
• rozwoju psychoruchowego dziecka w okresie niemowlęcym,
• rozwoju mowy, np. kiedy dziecko zaczęło gaworzyć,
• sposobu karmienia dziecka,
• chorób dziecka, w tym infekcji górnych dróg oddechowych,
• wad wymowy i chorób w rodzinie,
• niepokojących symptomów,
• opieki innych specjalistów (innych schorzeń, problemów rozwojowych).

Do przygotowania kwestionariusza, który pozwoli logopedzie uzyskać wszystkie niezbędne informacje, warto użyć sprawdzonego wzoru wywiadu logopedycznego. Dokument zawiera szeroki zakres pytań, które można dostosować do okoliczności. 

Jak prowadzić wywiad logopedyczny?

Wywiad logopedyczny powinien być prowadzony bezpośrednio przez specjalistę – w trakcie rozmowy. Kwestionariusza nie należy wręczać do wypełnienia rodzicom w domu.

Taka praktyka prowadzi bardzo często do uzyskania informacji niezwiązanych z problemem, zdawkowych, a nawet fałszywych. Logopeda powinien wyjaśnić rodzicom sens pytań, w razie potrzeby udzielając dodatkowych wskazówek.

Tłumacząc cel zadania konkretnego pytania, specjalista zwiększa szanse na uzyskanie merytorycznej, wartościowej odpowiedzi. Zanim logopeda zaprosi rodziców na wywiad, może zalecić im przygotowanie się do niego poprzez zgromadzenie takich dokumentów, jak karta ciąży czy książeczka zdrowia dziecka.

Jakie znaczenie ma wywiad logopedyczny?

Wywiad logopedyczny to jeden z pierwszych etapów diagnozy logopedycznej. Procedura ta obejmuje także bezpośrednie badanie i obserwowanie dziecka, między innymi podczas rozmowy czy zabawy z rówieśnikami. Informacje uzyskane w ramach wywiadu pozwalają specjaliście ustalić prawdopodobną przyczynę wystąpienia problemu.

Dzięki temu logopeda może wyeliminować nie tylko jego objawy, ale i źródło. Bez rzetelnych informacji o historii dziecka specjalista często nie jest w stanie zaplanować efektywnej terapii logopedycznej. Samo zwalczanie symptomów okazuje się bowiem nieskuteczne, kiedy główna przyczyna problemu nie zostaje wyeliminowana równolegle z podjęciem terapii.

Przykładowo, jeśli do rozwoju wady wymowy doprowadziło wielogodzinne oglądanie przez dziecko bajek w domu, bez zmiany tego nawyku specjalista nie będzie w stanie wyprowadzić pacjenta z problemu.