Diagnoza funkcjonalna dziecka z autyzmem – wzór

Co to jest diagnoza funkcjonalna dziecka z autyzmem?

Diagnoza funkcjonalna pozwala określić poziom funkcjonowania dziecka w poszczególnych sferach rozwojowych. Dokument przygotowany w ramach diagnozy powinien opisywać, jakie są mocne i słabsze strony ucznia, a także wskazywać:

• deficyty,
• potencjał rozwojowy,
• istotne warunki środowiskowe. 

Diagnoza funkcjonalna uwzględnia i objawy, i mechanizmy. Jest wielowymiarowym opisem zachowań dziecka oraz zbiorem metod, które służą do gromadzenia informacji o przyczynach trudnego zachowania. To, co różni diagnozę funkcjonalną od innych diagnoz dzieci z autyzmem, to szersze spektrum zachowań objętych taką diagnozą.

W jej opracowywaniu powinno uczestniczyć też większe grono różnych specjalistów, jak logopeda, psycholog, pedagog. Do opracowania diagnozy warto użyć sprawdzonego wzoru diagnozy funkcjonalnej dziecka z autyzmem.

Należy pamiętać także, że w diagnozie funkcjonalnej chodzi przede wszystkim o zidentyfikowanie i opisanie indywidualnego sposobu, w jaki uczeń radzi sobie z wyzwaniami, a także wykrycie i usunięcie barier, które hamują jego postępy. 

Czy diagnoza funkcjonalna jest lepsza niż inne?

Diagnozę funkcjonalną często zestawia się z innymi diagnozami poradni psychologiczno-pedagogicznych. Te poprzednie zwykle bazowały bowiem jedynie na:

• wywiadzie z rodzicami,
• wywiadzie z dzieckiem,
• testach i obserwacjach.

Współcześnie, przykładowa diagnoza funkcjonalna służy opracowaniu planu wsparcia, który skupia się nie tylko na objawach autyzmu, ale również na rozpoznaniu sposobu funkcjonowania dziecka w różnych sytuacjach oraz na zbadaniu wpływu środowiska na sposób funkcjonowania dziecka.

Dzięki takiej wiedzy można bowiem łatwiej wyeliminować bariery, które hamują jego rozwój. Diagnozy funkcjonalnej nie da się opracować bez obserwacji dziecka przez nauczycieli i specjalistów. Sam proces jej powstawania nadzorują również koordynatorzy, którzy kierują zespołem oceniającym.

Co zawiera diagnoza funkcjonalna dziecka z autyzmem?

Najważniejszym elementem diagnozy funkcjonalnej dziecka z autyzmem jest odwołanie się do wpływu środowiska, w którym życie dziecko, na jego rozwój. Dzięki temu możliwe staje się wykrycie, jakie bariery hamują proces uczenia się oraz normalne funkcjonowanie dziecka na co dzień. Diagnoza funkcjonalna powinna zawierać opis:

• sposobów, w jakie uczeń radzi sobie z wyzwaniami,
• barier hamujących postępy ucznia,
• posiadanych przez dziecko kompetencji, 
• doświadczanych przez dziecko trudności,
• wsparcia otrzymywanego ze strony otoczenia. 

Diagnoza funkcjonalna jest więc w maksymalnym stopniu zindywidualizowana, a co za tym idzie można powiedzieć, że najlepiej odpowiada na potrzeby danego dziecka – pozwala zaplanować skuteczny program jego wsparcia.